Historia rozwoju szkoły i oświaty

 

            Do roku 1899 na terenie wsi Maćkówka nie było żadnej szkoły. Praktycznie więc nie mogło być zorganizowanej formy kształcenia podstawowego. Kogo było stać posyłał swe dzieci na naukę do Przeworska, którą prowadzono w pomieszczeniach ratusza. Takich, którzy posyłali swoje dzieci do Przeworska było mało, ze względu na odległość, jak i na trudne warunki życiowe ówczesnej wsi. Biorąc szacunkowo zaledwie od 5 – 8 % dzieci uczęszczało w tym czasie do szkoły. Reszta dzieci która nie mogła pobierać nauki w szkole w Przeworsku pozostawała bez jakiejkolwiek oświaty. Nieliczni rodzice posyłali prywatnie na naukę czytania do organisty Jana Michalina zamieszkałego na Burdaszu. Nic więc w tym dziwnego, że w tym okresie ogromna większość ludzi nie posiadała umiejętności czytania i pisania.

              W roku 1899 z inicjatywy miejscowych działaczy w budynku wynajętym zorganizowano pierwszą szkołę. Pierwsza zorganizowana nauka szkolna w Maćkówce rozpoczęła się 1 września 1899 r w izbie wynajętej u Tomasza Pieniążka. W nowo utworzonej szkole nauka była prowadzona w zakresie 2 klas. Pierwszym nauczycielem w tej szkole był Stefan Luśniak.

               W roku 1902 wybudowano budynek z drewna pokryty strzechą  na parceli dobra wiejskiego. W budynku tym była jedna izba lekcyjna i korytarzyk jako minimalna powierzchnia rekreacyjna. Budynek ten obecnie nie istnieje, został on sprzedany i rozebrany zaś pieniądze ze sprzedaży placu i budynku przeznaczono na budowę przyszłej szkoły, która miała być zbudowana z cegły i o większej ilości izb. W tym budynku uczyły się 2 klasy na zmianę. Nauczycielem uczącym i kierującym tą szkołą był Władysław Ćwikła. Równolegle z działalnością tej szkoły była prowadzona nauka klas III i IV w izbie wynajętej u Wawrzyńca Pieczko. Do szkół uczęszczały dzieci ze wsi Maćkówka, oraz częściowo ze wsi Żurawiczki, z domów leżących w pobliżu granicy wsi Maćkówka.

 

Historia  budynku szkolnego

 

               W latach 1907 – 1910 przystąpiono do budowy nowej szkoły. Aby wybudować nowy budynek murowany, należało zgromadzić odpowiednie fundusze własne. Dlatego podjęto wiejską uchwałę w oparciu o którą dokonano sprzedaży byłego budynku drewnianego oraz części dobra wiejskiego. Część funduszy uzyskano z gminy w Przeworsku oraz od władz oświatowych tj. Kuratorium Oświaty wówczas z siedzibą we Lwowie i Inspektoratu w Łańcucie. Ponieważ w tych latach szkoły były budowane jako pomniki dla uczczenia 500 rocznicy zwycięstwa pod Grunwaldem. Całość prac niefachowych , ludność tej wsi zobowiązała się świadczyć społecznie.

                 Budowę rozpoczęto wiosną 1909 r. zaś naukę po raz pierwszy rozpoczęto we wrześniu 1911 r. W nowo otwartej szkole o 2 salach lekcyjnych zatrudnionych było 2 nauczycieli: nauczycielka Baumanowa i Firlej jako nauczyciel kierujący tą szkołą. Naukę w tej szkole prowadzono na 2 zmiany i realizowano program 4 klas. W związku trudną sytuacją materialną dużej ilości rodzin nie wszystkie dzieci kończyły nawet te 4 klasy. Wiele dzieci przerywało naukę w klasie II lub w III, chodziło by dziecko poznało chociaż trochę sztukę czytania i pisania. System taki trwał praktycznie w całym okresie międzywojennym, a nie mówiąc już o szczególnej dyskryminacji oświaty w okresie okupacji.

W latach 1932 – 1935, dobudowano od strony zachodniej 2 sale dydaktyczne i pomieszczenie na kancelarię szkoły. Przedłużono część rekreacyjną oraz wykonano podpiwniczenie. Ze względu na poważne trudności finansowe miejscowej kasy i brak pomocy z zewnątrz, budowę doprowadzono do stanu surowego i w takim stanie część dobudowana przetrwała przez cały okres wojny, aż do roku 1947.

                      W 1966 r. pod hasłem uczczenia 1000- lecia Państwa Polskiego powołany został 11 osobowy Komitet Rozbudowy Szkoły, którego przewodniczącym był dyr. szkoły Józef Pilch i  skarbnik Augustyn Świtalski. W skład także  weszli najaktywniejsi rodzice i mieszkańcy wioski. Do najbardziej aktywnych członków komitetu należeli: Jan Wołowiec, Jan Gujda, Augustyn Świtalski, Mieczysław Jurkiewicz, Stanisław Jamroży. Na rozbudowę szkoły należało zabezpieczyć 50 % wkładu od ludności w gotówce lub robociźnie. Każdy obywatel wsi miał świadczyć w różnej formie pomoc – finansową lub w postaci robocizny.                                                                                     

                       Mimo kolejnej rozbudowy w dalszym ciągu  nie rozwiązano problemu lokalowego, nauka prowadzona jest na 2 zmiany. Oprócz tego brak sali gimnastycznej oraz części socjalnej dla dzieci powoduje znaczne utrudnienia organizacyjne i estetyczne. Wielką uciążliwością jest brak połączenia komunikacyjnego budynku nowego ze starym, szczególnie w okresie zimy. Uczniowie z budynku do budynku przechodzą w pantoflach mimo mrozów i deszczów.

  

Nasza szkoła

 

W naszej szkole uczniowie zdobywają wiedzę i umiejętności na poziomie podstawowym. Są to podwaliny pod dalszy proces kształcenia. Nie możemy jednak zapominać, że o wiele ważniejszy w tym okresie jest rozwój wszechstronny, a w tym bardzo ważny rozwój emocjonalny dziecka, z którym związany jest proces wychowawczy. Kształtujemy postawy, które kiedyś zaowocują w wyborach dalszej drogi życia. W tym procesie bardzo ważna jest współpraca między domem i szkołą oraz wzajemne zaufanie. Naszym celem nadrzędnym w procesie wychowywania młodego człowieka jest ukazywanie hierarchii wartości, uczenie umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach, uczenie szacunku do siebie i innych. Musimy pamiętać o tym, że w tym procesie ważna jest konsekwencja w stosunku do dziecka i nasza postawa. Słowa nic nie znaczą, jeżeli sami nie będziemy dawali przykładu.

Możemy to osiągnąć dzięki: przyjaznej atmosferze, profesjonalnej kadrze pedagogicznej, współpracy z rodzicami, nowoczesnym programom nauczania, wspierającemu systemowi oceniania, zajęciom sportowym i rekreacyjnym, nauce języków obcych, poznawanych i wykorzystywanych programów komputerowych, zajęciom pozalekcyjnym.

          W szkole uczy się 93 uczniów. Nauka u nas odbywa się dwuzmianowo w sześciu oddziałach. Edukację rozpoczynamy od kl.’’0’’, następnie w klasach I-III- nauczanie zintegrowane i IV-VI- nauczanie przedmiotowe. Po ukończeniu naszej szkoły uczniowie kontynuują naukę w gimnazjum w Żurawiczkach.

Otrzymaliśmy tytuł SZKOŁY Z KLASĄ

           W naszej szkole starania o nadanie certyfikatu trwały przez cały rok szkolny 2003/2004. W realizację tych zadań zaangażowali się nauczyciele, uczniowie i rodzice. Koordynatorem akcji była pani dyrektor Maria Sopel, zaś liderami zespołów zadaniowych: Pani Bożena Pelc, Bożena Płonka, Lucyna Ozimek, Halina Kiszka, Maria Sopel i Pan Andrzej Wiśnica. Jesteśmy przekonani, że nasze działania w ramach akcji „Szkoły z klasą” posłużyły rozwojowi edukacji, budzeniu zainteresowań i pasji uczniów. Uwrażliwiły ich na sprawy społeczne, sprzyjały rozwojowi poczucia własnej wartości i budowaniu dobrych relacji między uczniem a nauczycielem.

           Akcję zakończyliśmy sukcesem – otrzymaliśmy tytuł „Szkoły z klasą” z czego jesteśmy naprawdę dumni. Zdajemy sobie sprawę z tego, że ten tytuł zobowiązuje. Dlatego zamierzamy kontynuować wszelkie inicjatywy, które sprawiły, że go uzyskaliśmy. Postaramy się je rozwinąć i uatrakcyjnić, ponieważ nie o nas nauczycieli chodzi, lecz o dobro naszych wychowanków. Realizując nasze zadania dajemy możliwość dzieciom stawania się „małymi artystami” i chcemy wychować ich na ludzi bogatych duchowo i wrażliwych na otaczające go piękno.

 

16.06.2007 r. - Nadanie szkole sztandaru i imienia św. Królowej Jadwigi